ราตรียันสาง(ฟิคซึลรีน18+) - ราตรียันสาง(ฟิคซึลรีน18+) นิยาย ราตรียันสาง(ฟิคซึลรีน18+) : Dek-D.com - Writer

    ราตรียันสาง(ฟิคซึลรีน18+)

    อย่าคิดจะหลบเลยคนดีเพราะในค่ำคืนนี้ฉันไม่มีทางให้เธอหนีออกจากอ้อมกอดของฉันไปได้แน่นอน"

    ผู้เข้าชมรวม

    495

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    12

    ผู้เข้าชมรวม


    495

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  13 ก.ค. 63 / 10:56 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    sds


    ฟิคซึลรีน

    'ราตรียันสาง'

    Story:แกติล่า

    แด่..

    (MV:Monster-IRENE +SEULGI)



    "อย่าคิดจะหลบเลยคนดีเพราะในค่ำคืนนี้ฉันไม่มีทางให้เธอหนีออกจากอ้อมกอดของฉันไปได้แน่นอน…"


    -ไอรีน-




    ความรู้สึกเย็นระเยือกจนขนทุกส่วนบนร่างก่ายของซึลกิลุกชันเมื่อถูกดั้งโด่งฝังลงหลังคอเธอและสูดดมกลิ่นหอมหวานละมุนของเนื้อเด็กสาว

    ฝ่ามือของครูที่เธอแอบชอบค่อยๆ สอดเข้ามาในสาบเสื้อของนักศึกษาทีละนิดทีละนิดจนมาขย้ำหมับที่ทรวงอกและออกแรงดึงยอดหัวจุกสีเข้มให้ซึลกิครางเสียงอื้อ! ออกมาจากผ้าเนคไทที่กัดแน่นในปาก

    และทวีความรุนแรงบ้าคลั่งขึ้นเมื่อครูไอรีนเลื่อนฝ่ามือลงไปลูบบนปากกลีบดอกไม้ที่แฉะชุ่ม

    จากการถูกไข่สั่นกระตุ้นมาได้ร่วมสามสิบนาทีแล้ว

    เด็กนักเรียนตาสวยของเธอกำลังใกล้จะระเบิดความต้องการเต็มแก่แต่ทว่าไอรีนไม่มีทางให้มันได้สมปราถนาหรอก

    มันง่ายเกินไป…

    ง่ายแล้วจะสนุกอะไร

    พอนึกดังนั่นจึงดึงมันออกมาแล้วสอดเรียวนิ้วของเธอเข้าไปแทนและกดหัวของซึลกิลงกับพื้นของที่นอนจัดการยกสะโพกของสาวน้อยให้แอ่นขึ้นเพื่อจะรับความรักของเธออย่าง...ล่ำลึก

    ลึกจนสุดโคนนิ้วสองนิ้ว

    ในคราเดียวส่วนอีกมือก็บีบเคล้นคลึงทรวงประทุมจนปริบานทีละเล็กทีละน้อยจนร่างอรชรสั่นระริก

    และเกร็งจนรัดเรียวนิ้วอุ่นที่เข้าไปซุกซนในร่างกายจนมันเสียวซาบซ่านแทบบ้าคลั่ง

    "ครูบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาหาครูในวันที่เขาบูชาปีศาจ"

    "อะ! ..ซี้ดด"

    "ทีนี้รู้รึยังว่าบทลงโทษของเด็กที่ไม่เชื่อฟังมันคืออะไร"

    เสียงกระแทกเข้าออกหนักหน่วงทวีรุนแรงตามอารมณ์ของครูสาวที่เธออยากจะสั่งสอนเด็กน้อยที่ไม่เชื่อฟังคำสัง

    จนในที่สุดซึลกิก็เริ่มอดกลั่นความสุขสมไว้ไม่อยู่อีกต่อไป

    ไอรีนจนจับให้ร่างที่ถูกล่ามกุจแจมือพลิกหงายแล้วยกสะโพกกลมมนขึ้นรับเรียวลิ้นที่ยาวกว่าคนปกติสอดแทงลงในปากกลีบแอ่งน้ำหวานเหนียวข้นค่อยๆ ดูดขบเจ้าเม็ดไข่มุกพร้อมกับดื่มธารหวานฉ่ำทุกหยาดหยด

    เมื่อกลืนจนหมดเธอก็เลียปากตัวเองค่อยๆ ใช้ลิ้นเลียปรนปรอปากดอกไม้สีสวยเพื่อเริ่มบทรักขึ้นอีกรอบแต่ทว่าตัวเด็กน้อยได้ทำทีจะหุบขาจนหนีบแก้มของเธอไปด้วย

    ดวงตาสีดำราวความมืดแห่งราตรีส่งสัญญาณราวกับจะขอร้องให้หยุดและปล่อยเธอสักที

    เนื่องจากเธอจะรับมันไม่ไหวอีกแล้ว…

    "ค่ะครูจะหยุด"

    ไอรีนยิ้มตรงมุมปากแววตาสีเขียวประกาวพราวระยับของผู้ล่าที่ได้อยู่เหนือตัวกระต่ายน้อยเนื้อหวานและไม่มีวันคายออกจากปากง่ายๆ

    "แต่ต้องจนกว่าครูจะอิ่มแล้ว"

    .

    .

    .

    และซึลกิก็ต้องกรีดร้องออกมาด้วยความคั่บแค้นใจแต่ก็ยินยอมให้ครูสาวได้ร่ายมนต์กามราคะใส่ยังตัวเธอทั้งนิ้วและปากจนกระทั้งสติของซึลกิเลือนลางมีแต่เพียงความขาวโพลนในหัวตัวเอง

    ความต้องการถูกเติมเต็มซ้ำแล้ว

    ซ้ำเล่า

    ...กระแทกถี่ขึ้น

    ถี่ขึ้น



    -ตอน:ลูกพระเจ้าตาก


    ย้อนกลับไปก่อนหน้าที่นักเรียนสาวจะมาตกในสภาพนี้…

    วันนั้นซึลกิต้องมีเหตุให้ต้องมาทำงานแทนอีพี่มุมบยอลโดยการขึ้นไปร้องเพลงแทนณ.ร้านเหล้าเจ๊ม่อนซอยดงชบาฮาเฮเพราะอีพี่ผู้แสนดีได้ตีกับเจ๊โซลาร์เมียรุ่นพี่จนหัวโนเข้าห้องไอซียูอาการโคม่าเย็บสามเข็มสาเหตุมาจากเจ๊ยงจับได้ว่ามีเด็กๆ ไลน์มาหาแฟนเจ้าของจนโทรศัพท์แทบไหม้

    ประจวบเผอิญญเผอิญ---


    น้องฮวาซากิ๊กหมายเลขสิบเก้าโผล่มาหาพี่มุมบยอลถึงบ้านแล้วเข้าไปจูบกอดพี่มุมคนหล่อต่อหน้าต่อตาเจ๊โซลาร์เล่นเอางานนี้สภาพสาหัสตามระเบียบนับว่ายังดีมากที่ไม่ต้องจองศาลาจองพระมาสวดเตรียมแห่ขึ้นเผา

    พอนึกมาถึงตรงนี้ซึลกิผู้เป็นน้องแสนดีก็พรั่งพรึงในใจไม่กล้าหว่านเสน่ห์ไปทั่วเพราะกลัวว่าอายุจะสั้นถึงแม้ว่าตอนนี้เธอนั่นโสดสนิทศิษย์ส่ายหน้า

    เมื่อแต่งตัวเสร็จก็ขึ้นไปรับไมค์จากเจ๊เจ้าของร้านเพื่อร้องเพลงที่เตรียมมาจากที่บ้านเตรียมมาด้วยความปราถนาดีว่าร้องแล้วเจ๊จะชอบ


    "เมาคลีล่าสัตว์..เมาคลีล่าสัตว์..ฆ่าแชคานฆ่าแชคาน--ถลกหนังมันลงมาให้หมดถลกหนังมันลงมาให้หมด...มันฆ่าวัวมันฆ่าควาย~~"



    เพลงแรกจบไปพร้อมกับผู้ชมอึ่งกันทั้งร้านไม่เว้นแม้กระทั้งเจ๊ม่อนที่ถึงสำลักเหล้าจนพุ่งเป็นน้ำพุแชงกรีล่า

    …ไพเราะจนต้องหลั่งน้ำตาออกมาให้ความรู้สึกเหมือนได้เข้าค่ายลูกเสือเดินทางไกล...จังหวะการร้องแม่นคีย์เป๊ะๆ


    "ไอ้กิ!! เปลี่ยนเพลง"

    เจ๊ม่อนตะโกนนั่นเลยทำให้บรรยากาศกลับมาเป็นร้านเหล้าเหมือนเดิมจากการให้ฟีลเหมือนไปออกค่ายลูกเสือ

    ซึ่งหมีกิก็ไม่ทำให้อาเจ๊ผิดหวังด้วยการหันไปบอกนักดนตรีให้เล่นเพลงที่มันคึกคักเหมาะสำรับร้านเหล้าในตำนาน

    (ในความคิดของกิ)



    และแล้วไม่กี่อึดใจอินโทรเพลงดังแห่งวงคาราบาวก็ดังกระหึ่มกึกก้องร้านประหนึ่งว่าพี่เขียวคาราบาวมาประทับทรงซึลกิ


    "อ่าว-ขอเสียงลูกหลานพระเจ้าตากหน่อยเร็วครับพี่น้อง!!! "

    "เฮ้!!!!! "

    เเล้วบทเพลง

    'บางระจันเวอร์ชั่นลูกพระเจ้าตาก'ก็ถูกขับร้องปลุกเลือดรักชาติกึกก้องร้านเจ๊ม่อนพอๆ กับเสียงเฮ้ชอบอกชอบใจของผู้ชมในร้าน

    และเจ้าของร้านก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรอนักร้องเฉพาะกิจร้องจนจบแล้วตัวเองขึ้นไปร้องเพลงบัวลอยต่อเอาให้แมร่งกลายเป็น

    วันรวมพลลูกพระเจ้าตากไปเลย

    ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว

    …..

    หลังจากร้องเพลงจนจบก็ถึงคราวเลิกงานเก็บข้าวของกลับบ้านงานนี้ซึลกิได้ทิปจนเต็มคอเต็มมือจนแทบจะเดินตัวเอียงลงจากเวที

    พลันสายตาก็เข้าไปสบกับดวงตาอันคุ้นเคยเข้า..

    'นั่นมันครูไอรีนหนิ'

    เด็กสาวนึกระหว่างนึกลังเลว่าควรจะเดินเข้าไปหน้าหญิงสาวเจ้าของใบหน้างามล่มเมืองที่ตอนนี้นั่งไขว้ห้างถกกระโปรงดำอวดก้านขาขาวสว่างในที่สลัว

    ใบหน้าแต่งอย่างประณีตลงไปถึงลาดไหล่เปลือยงดงามราวกับรูปปั้นเทพีแห่งความงามอโฟร์ไดต์โดยเฉพาะสันกรามอันแสนเย้ายวนน่าขบกัดสักคำ

    ครูไอรีนกำลังมองตรงมายังเธอด้วยอารมณ์คล้ายกับออกคำสั่งให้รีบพุ่งไปหา…


    ต่อมาก็ยกมือข้างขวาที่กำอยู่มากระนิ้วชี้เรียกให้ซึลกิรีบมาเด็กน้อยจึงยอมเดินไปตามคำสั่งอย่างง่ายดายจนกระทั้งไปยืนอยู่เบื้องหน้าอาจารย์คนสวยที่ตอนนี้แทบจะแตกต่างจากตอนพร่ำสอนเธอที่มหาลัยราวฟ้ากับเหวผมที่สวมแน็คเสมอถูกปล่อยยาวเหยียดตรงถึงบั้นเอวทรวงอกขาวสร่างที่ปกปิดด้วย

    เสื้อกาวน์เสมอตอนนี้กำลังอวดความงามให้ยลจนซึลกิต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่รัวๆเหงื่อหลั่กเต็มแผ่นหลังไปหมดด้วยความตื่นเต้น



    "ครูคิดไม่ถึงว่าเธอจะร้องเพราะมาก"

    "ขอบคุณค่ะ"

    "แล้วนี่กลับกับใครเหรอ? "

    "ถามทำไมเหรอคะ...อยากไปส่งหนูเหรอไง? "

    เด็กสาวตอบกลับด้วยใบหน้าเรียบนิ่งดวงตารี่ราวตาของหงส์ฉายประกายแค่อยากจะเย้าแหย่ครูวิทย์แต่อีกฝั่งกลับตอบสนองด้วยการหยิบกระเป๋าสะพายราคาสิบเก้าล้านสีแดงขึ้นมาหนีบข้างแล้วลุกยืน


    "ถ้าใช่แล้วจะให้ไปส่งไหมล่ะนางสาวคิมซึลกิ"


    "..."


    พบเด็กอึ่งกิมกิหนึ่งอัตรา


    "ไม่ตอบแสดงว่าได้ถ้างัน-กลับกันเถอะ"

    แล้วซึลกิก็ยอมเดินตามหลังอาจารย์ไปอย่างว่าง่ายไร้ข้อต่อรองเพราะเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งอยู่แล้วประจวบกับลึกๆเธอเองก็ต้องการใกล้ชิดกับคนสูงอายุกว่าอยู่แต่เดิมแล้วเรื่องอะไรจะพลาดโอกาสนาทีทองนี่ไปล่ะ...


    ต่อจากนั้นทุกๆ คืนที่ซึลกิมาทำงานที่ร้านแห่งนี้ก็มักจะมีครูไอรีนมาคอยรอขับรถไปส่งถึงบ้านเสมอและทุกครั้งทั้งคู่ก็มักพูดคุยระหว่างทางกลับบ้าน

    นั่นเองที่ทำให้หมีกิได้รับรู้ว่าครูสาวมีความชอบคล้ายกันกับเธอยกตัวอย่างเช่น

    ชอบดูหนังมอนสเตอร์หรือหนังผีเหมือนกัน

    ชอบฟังเพลงแนวเคป๊อบเหมือนกัน...และที่สำคัญยังมีรสนิยมชอบเซ็กส์แบบบอมรึเอสเอ็มมาโซคิสต์เหมือนกันด้วย

    เรื่องนี้เปิดเผยขึ้นตอนครูสาวเป็นฝ่ายชวนเธอมาดูหนังที่คอนโดมันเป็นหนังเนื้อเรื่องประมาณว่า


    นักศึกษาสาวถูกชายหนุ่มเจ้าของบริษัทชวนเซ็นสัญญาเจ้านายและทาสบนเตียงแล้วก็มีการร่วมเพศอย่างเผ็ดร้อนผสมเข้ากับการละเล่นเซ็กส์บอมอย่างน่าท้าทาย


    พอดูไปได้ถึงกลางเรื่องไอรีนก็พบว่าลูกศิษย์สาวมีท่าทีตั้งอกตั้งใจดูมากไม่มีท่าทีรังเกียจเลยจนอดใจที่จะถามออกไปไม่ไหว


    "เธอชอบเซ็กส์บอมหรือเปล่าพวกเอสเอ็มอาศัยของเล่นไรแบบนี้"


    "ชอบนะคะ"


    "แล้วเธอเป็นเอสรึเอ็ม"

    เด็กน้องทำหน้าคิ้วขมวดอยู่สักพักก่อนจะตอบคำถาม

    "ที่จริงหนูเป็นได้ทั้งรุกทั้งรับค่ะแต่ชอบที่สุดคือรับ...แต่น่าเสียดายที่ผ่านมาคู่นอนมีแต่รับเสียส่วนมากทำให้หนูต้องเป็นเอ็ม"


    "ถ้างันเธอชอบผู้ชายหรือว่าผู้หญิงล่ะ"


    "ผู้ชายค่ะแต่ก็ไม่ขัดข้องถ้าผู้หญิงจะอยากจีบเพราะหนูคิดว่าความรักเพศเดียวกันมันแปลกๆ "


    ราวกับมีดสิบเล่มพุงเข้าปักกลางอกไอรีนจนพรุนไปหมดในขณะที่ใจกำลังหมดความคาดหวังอยู่นั่นจู่ๆ เจ้าเด็กตาตี่ก็ขยับมาพลอดบางอย่างข้างๆ หูของเธอ


    "แต่กิชอบครูนะคะ"


    พลางเด็กสาวก็จงใจขยับมากักตัวของครูสาวที่เล็กกว่าเธอเอาไว้ทั้งสองข้างแล้วจ้องตาตรงๆ ด้วยสายตาร้อนแรงเหมือนหลอมละลายหัวใจไอรีนให้เหลวเป็นเทียนไข

    ความใกล้จนหน้าผากชนกันนั่นเองทำให้ไอรีนใจสั่นระรั่วราวกลองเกาหลีไหนจะกลิ่นหอมอ่อนๆ ของวานิลาที่ทำให้ครูสาวยิ่งมีอารมณ์ขึ้นอารมณ์อยากจะเข้าไปทึ้งร่างนุ่มนิ่มนี้กลืนกินเข้าท้องเสียตอนนี้นาทีนี้



    "..."

    "แล้วครูชอบ"

    คำพูดของเด็กน้อยถูกกลืนลงลำคอเมื่อเจอดึงคอเสื้อไปจูบประกบปากอย่างรุนแรงตอนนี้ไอรีนไม่สนศีลธรรมอะไรอีกต่อไปแล้วเมื่อได้ลิ้มลองก็ติดใจจนดันซึลกิลงนอนราบบนพื้นพรม

    ค่อยๆ สอดลิ้นไปเกี่ยวตระหวัดควานหาความหวานนิ่มพอหนูน้อยจูบตอบกลับอย่างน่ารักกำแพงความต้องการก็พังครืนลงจากแค่จูบก็เริ่มปลดเปื้องกระดุมเสื้อของซึลกิออก…

    ตามด้วยใช้ฝ่ามือบีบนวดนมพอดีมือจนเเข็งชูชันสู้มือ


    "ครูจะหยุดถ้าเธอต้องการ"


    ไอรีนกระซิบเสียงเย้ายวนข้างแก้มแดงหลังถอดริมฝีปากออกมาจูบพรมที่ลำคอขาวผ่องของสาวน้อยส่วนฝ่ามือเลิกเสื้อในลูกไม้สีดำขึ้นเพื่อให้ความนุ่นยุ่นออกมาจากความคับแน่น


    "ครูคะ..มันไวไป"


    ซึลกิที่เสียอาการยกหลังมือมากัดด้วยใบหน้าร้อนผ่าวและตามองไปทางด้านข้างด้วยความเคอะเขินเด็กน้อยยอมรับว่าไม่เคยเสียอาการกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยสักคนเดียวแต่ไอรีนคือคนแรกที่ทำได้


    "ครูต้องการมัน...ให้ครูวันนี้ได้มั้ย"


    "ขอกันแบบนี้เลยเหรอคะ"


    เธอท้วงเสียงแหวหลังจากหันกลับมามองครูคนสวยกำลังถอนเสื้อยืดสีดำออกเพื่อจงใจอวดบราเซียสีม่วงดอกไวโอเล็ตกับทรวงอกทรงหยดน้ำขาวราวน้ำนม

    นั่นไม่พอเพราะต่อมาไอรีนจับมือของซึลกิมาวางบนความนุ่มฟูแล้วจูบที่ใต้ราวนมจนกายสาวหวิวไปถึงใต้ท้องน้อย


    "มากกว่านี้ก็ทำได้-หนูอยากลองมั้ยละคะ? "

    จากนั้นบทรักระหว่างทั้งสองก็เริ่มขึ้นครั้งแรกในวันนั้นและลากยาวมานับปีโดยที่ไม่มีใครรู้ถึงความลับเรื่องนี้

    ครูไอรีนเริ่มสอนบทเรียนให้ลูกศิษย์คนสวยจนสลบด้วยอ่อนเพลี้ยทุกคืนจนกระทั้งคืนวันที่หกเดือนกรกฏาคมที่เธอห้ามว่าไม่ให้ซึลกิไปหาเธอแต่เด็กน้อยก็ไม่ยอมเชื่อ

    จนในที่สุดก็ตามมาจนได้เลยพบกับความลับที่ว่า…

    ไอรีนคือปีศาจแมงมุมแม่หม้ายดำที่จะกลายร่างกึ่งปีศาจทุกๆวันแห่งซาตาล

    สภาพที่ซึลกิเห็นตอนเข้าไปคือร่างครูสาวผมขาวยาวถึงพื้นส่วนตาเป็นสีเขียวน่ากลัวมีเขางอกบนหน้าผากสองกิ่ง

    นั่นไม่น่าพรั่งพรึ่งเพราะเงาแมงมุมยักษ์ที่ทอดยาวด้านหลังกำลังยกขาทั้งแปดข่มขู่เธออยู่

    ...แทนที่เด็กสาวจะกลัวแล้ววิ่งหนีไปกลับถอนหายใจออกมายาวๆทำสีหน้าเหมือนว่าตัวเองนั่นพบเจอปีศาจทุกวี่ทุกวัน


    'แหงล่ะก็ในเมื่อลับหลังบ้านเด็กสาวทำอาชีพเปิดโรงพยาบาลรักษาปีศาจมาเป็นร้อยๆ ปีมีปีศาจชนิดใดในโลกบ้างไม่เคยผ่านตาเธอแต่ทว่าสายพันธ์แบบไอรีนมันหายากแล้วในหนึ่งประเทศมีโอกาสพบปีศาจแมงมุมน้อยมากเพราะในอดีตด้วยความที่เผ่านี้ถ้ากลายร่างเป็นคนยิ่งเพศเมียก็จะยิ่งสวยราวกับเทพ

    เลยเจอจับไปเป็นเมียของขุนนางตัณหากลับรึไม่ก็เร้นกายจากสังคมเพราะความสวยเกินไปจนผู้คนอิจฉาริษยาไม่อยากคบค้าสมาคมด้วย

    เมื่อเห็นคนรักไม่กลัวทางไอรีนก็ประหลาดใจมากยิ่งเจอดึงไปกอดแน่นความเสียขวัญก็พลันหาย


    "มะไม่กลัวครูเหรอไงไม่กลัวว่าฉันจะทำร้ายเธอเหรอ? "


    "ไม่"


    แล้วซึลกิก็เล่าเรื่องความลับครอบครัวตัวเองให้อีกฝ่ายฟังพลางจูบบนหน้าผากไอรีนไปด้วยพอทุกอย่างพูดเข้าใจกันด้วยดี

    ไอรีนเลยไม่รีรอที่จะหยิบกุจแจมือออกมาเพื่อล่ามตัวเด็กน้อยตาตี่เพื่อไม่ให้หนีเธอไปไหนได้อีกจนซึลกิกล่าวยิ้มๆ


    "จะล่ามกันเลยเหรอ"

    "เผื่อกันหนี"

    "หนีได้ก็ไม่อยากหนี"ว่าพลางยกมือไปคล้องตัวคุณครูสาวลงมาพรมจูบที่ปลายคางอย่างออดอ้อน


    "หึ...ให้มันจริงเถอะค่ะหนู"


    และบทเกมส์รักอันเร่าร้อนก็เริ่มขึ้นทั้งราตรีจนรุ่งสาง...ไม่ต่างจากความรักของทั้งสองที่จะมั่นคงตลอดไปโดยไม่มีคำว่าเผ่าพันธ์มากางกั้นขัดขวาง


    (จบ)


    #ไรท์

    อ่านจบอย่าลืมคอมเม้นกดหัวใจกันด้วยนะคะถ้าชอบ..สำรับฟิคนี้เราแต่งคู่ซึลกิไอรีนเป็นไอดอลแรกเลยค่ะจากที่ตลอดมาใช้อิมเมจมาตลอดก็หวังว่าจะชอบแล้วอย่าลืมไปปั่นวิวคุณไอรีนกับซึลกิในเอ็มวีด้วยนะคะ

    .__.ไปปั่นให้ได้500Mเลยยิ่งดีสำรับวันนี้ลาไปก่อนนะคะสวัสดีค่ะ




    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×